Kamala Harris gebruikt De psychische zwakheden van Donald Trump tegen hem in hun televisiedebat op 10 september. Kan gouverneur Tim Walz hetzelfde doen met senator JD Vance wanneer ze elkaar dinsdag ontmoeten?

Kijk wat er gebeurt als Vance een onverwachte vraag krijgt van een vriendelijke Fox News-verslaggever: “Wat maakt je aan het lachen?” Vance reageert met een slecht humeur en defensiviteit: “Ik glimlach om veel dingen, inclusief nepvragen van de media, man.” Die belediging wordt gevolgd door een onaangename lach.

Er wordt gezegd dat het Trump-Vance-ticket het ergste is in de recente geschiedenis. Maar Vance raast en brult niet op het podium zoals Trump dat doet. In plaats daarvan bruist hij van kleinzielige boosheid. Zijn minachting voor vrouwen die voor hun leven afwijken van zijn script, is nauwelijks of niet verhuld. Het is een onaantrekkelijke uitstraling. Het is de taak van Walz om Vance ertoe aan te zetten zijn lelijke kant aan een groot nationaal publiek te laten zien. Hoe moet je het doen?

Enkele recente misstappen van Vance bieden aanwijzingen.

Op 15 september werd Vance geïnterviewd door Dana Bash van CNN. Ze drong er bij hem op aan dat zijn beweringen dat Haïtianen in Springfield, Ohio, huisdieren stalden en opaten, onjuist waren. Dat is het interview waarin Vance deze onthullende blunder uit de doeken doet: “Als ik verhalen moet creëren zodat de Amerikaanse media daadwerkelijk aandacht besteden aan het lijden van het Amerikaanse volk, dan is dat wat ik ga doen.” Vance haastte zich onmiddellijk om zijn schadelijke bekentenis te corrigeren: ‘Ik zeg dat we een verhaal creëren, wat betekent dat we de Amerikaanse media creëren die zich daarop richten. Ik heb geen 20.000 illegale migranten gecreëerd die Springfield binnenkwamen dankzij het beleid van Kamala Harris. Dat heeft haar beleid gedaan. Maar ja, we hebben de daadwerkelijke focus gecreëerd waardoor de Amerikaanse media over dit verhaal konden praten.”

Te laat. De bekentenis stond op de plaat.

David Frum: Leuke kleine Joodse gemeenschap heb je daar

Wat zorgde ervoor dat Vance zijn fout maakte? De opmerking ‘een verhaal creëren’ volgde op twee rondes waarin Bash Vance confronteerde met verklaringen van functionarissen uit Ohio – waaronder de burgemeester van Springfield en de sheriff van de provincie – die allemaal de beweringen van Vance tegenspraken. Met andere woorden, ze presenteerde het bewijs dat mensen wier mening voor hem belangrijk is, hem als een leugenaar beschouwen.

Trump zou dat materiaal van zich afschudden. Trump liegt zonder spijt. Vaak lijkt hij zich totaal niet bewust van de grens tussen realiteit en fantasie. Maar Vance is zich ervan bewust. Het stoorde hem dat hij als onwaar werd ontmaskerd. Het gaf hem stress en hij struikelde.

Vergelijk Vance ook met voormalig Trump-campagnemanager Corey Lewandowski. In 2019 confronteerde een congrescommissie Lewandowski met een tegenstrijdigheid tussen zijn beweringen in tv-interviews en zijn beëdigde getuigenis over het onderzoek van Robert Mueller door een speciale raadsman. Lewandowski legde dit publieke bewijs van zijn bedrog van zich af. “Ik heb geen verplichting om eerlijk te zijn tegenover de media”, zei hij. Lewandowsi geeft niets om zijn reputatie, status of status. Vance wel.

Lewandowski treedt op voor een publiek van één: Trump. Hij wilde uit de gevangenis blijven, dus loog hij niet onder ede tegen het Congres. Verder doet het hem niets. Maar Vance wil gezien worden als meer dan zomaar een handlanger van Trump. Zijn heruitvinding was bedoeld om in de gunst te komen bij Trump en de MAGA-beweging. Die vormverandering is een pijnpunt voor hem.

Je kunt de pijn van Vance meten aan de pijn die hij anderen probeert toe te brengen. Onmiddellijk nadat Harris Walz als haar running mate had uitgekozen, viel Vance Walz aan vanwege zijn militaire record. Walz had in één rang gediend, maar ging met pensioen in een lagere rang omdat hij niet aan alle vereisten had voldaan om de rang permanent te behouden. Walz had bij één gelegenheid beweerd dat hij wapens ‘in de oorlog’ had gedragen, terwijl hij ‘oorlogswapens’ had moeten zeggen. Vance probeerde de discrepantie en de onjuiste weergave te vergroten, maar met weinig resultaat. Toen deze aanvalslijn verdween, schakelde Vance over op een andere: Walz beschuldigde van bedrog omdat hij had gezegd dat hij en zijn vrouw een kind hadden verwekt door middel van in-vitrofertilisatie. In feite hadden ze een andere methode voor vruchtbaarheidsbehandeling gebruikt: intra-uteriene conceptie.

Deze aanvallen zijn zeker niet door Vance persoonlijk bedacht. Ze zijn waarschijnlijk voortgekomen uit de oppositie-onderzoekswinkel van de Republikeinse partij. Maar een kandidaat voor het vice-presidentschap bepaalt wel wat hij wel of niet zegt. Vance had dit materiaal kunnen verwerpen als triviaal, aanstootgevend en waarschijnlijk contraproductief. (Walz’ militaire staat van dienst was tegen hem gebruikt tijdens zijn eerste poging om gouverneur van Minnesota te worden, in 2018, en had toen ook een averechts effect gehad.)

Het doel van het anti-Walz-materiaal was om de gouverneur als een nep af te schilderen. Maar waarom kies je voor die hoek? Walz is een superliberale gouverneur van een staat die geteisterd werd door burgerlijke onrust tijdens de omwentelingen van 2020. Dat biedt toch zeker een veelbelovendere aanpak? Toch koos Vance anders. Waarom?

Sommige waarnemers hebben gespeculeerd dat de Republikeinen tijdens de rellen van 2020 zijn gestopt met het aanvallen van Walz vanwege zijn staat van dienst, omdat er destijds audio is waarin Trump Walz prees. Dus wat? Het Trump-ticket heeft geen last van inconsistentie. De Trump-Vance-campagne belooft de staats- en lokale belastingaftrek te herstellen die president Trump zelf in 2017 heeft afgeschaft. Republikeinen vallen de Democraten aan vanwege de toename van de misdaad die plaatsvond onder Trump en werd teruggedraaid onder president Joe Biden. Ze waren vóór IVF tegen IVF, en nu zijn ze er weer tegen. Trump-Republikeinen zijn van mening dat ze niets verschuldigd zijn aan de realiteit. Een klein stukje Trump-audio zou Vance er niet van weerhouden Walz aan te vallen vanwege de rellen als Vance dacht dat het hem een ​​voordeel zou opleveren.

Als Vance in plaats daarvan voor de ‘Hij is een nep’-aanval heeft gekozen, is dat omdat Vance zelf gelooft dat de ‘nep’-aanklacht de krachtigste is die hij kan uiten. En waarom denkt Vance dat? Omdat hij zelf zo’n extreme nep is.

Luister: de kleptocratieclub

Vance heeft zijn identiteit, overtuigingen, religie, persoonlijke geschiedenis en zelfs zijn naam veranderd. Hij is afgestudeerd aan Yale en een durfkapitalist die naar Ohio terugkeerde om zich kandidaat te stellen, en in deze nu rode staat over de finish moest worden gehaald door een last-minute gift van 32 miljoen dollar aan GOP-campagnefondsen van zijn partij. Senaatsleider Mitch McConnell. Vance is een dienaar van Amerika’s rijkste mannen; zijn verheffing tot het presidentiële ticket leverde beloften op van tientallen miljoenen dollars aan super-PAC-bijdragen aan de Trump-campagne. Hij was een felle Trump-criticus De Atlantische Oceaan tijdens de verkiezingen van 2016, en in privéberichten zelfs in februari 2020. In het boek dat hem beroemd maakte, drong Vance er bij de blanke arbeidersklasse op aan om buitenlanders en schimmige elites niet langer de schuld te geven van hun problemen. Vervolgens stelde hij zich kandidaat voor het ambt, met de boodschap dat hij buitenlanders en schimmige elites de schuld gaf.

Walz heeft eerder gereageerd op de kritiek van Vance op zijn militaire staat van dienst door te zeggen dat alle diensten gelijkelijk moeten worden gerespecteerd. Dat is hoogstaand, maar het mist een kans om een ​​tegenstoot te geven. Vance beschuldigde Walz niet alleen van plichtsverzuim, maar ook van onauthenticiteit en hypocrisie. Het zou goed kunnen dat Vance in het debat op dat thema terugkeert. Walz kan de beschuldiging niet alleen weerleggen, maar ook terugdeinzen tegen de aanklager. Ik ben wie ik ben. Net als ik, niet van mij, hier ben ik: een ouderwetse Democraat met vlag en land en vakbondslabel. Wie ben je? Ik bedoel, wie ben jij vandaag? Hier is een persoon die je in het verleden voordeed. Hier is er nog een. Hier is een derde. Welk kostuum draag jij naar het verkleedfeestje van vandaag?

Vance staat klaar met een antwoord. Maar als de stoot goed is gericht, zal de afweer de gekrenkte persoonlijkheid van Vance onthullen. “Zelfs op mijn best ben ik een uitgestelde explosie”, schreef Vance Hillbilly-elegie. Weinig dingen triggeren hem zo direct als uitdagingen voor welk geconstrueerd beeld hij ook projecteert voor het voordeel van dat moment.

To zie dat in actiehier is bewijsstuk A: de oorlog voorbij vreemd. Voordat hij de VP-kandidaat werd, insinueerde Vance graag dat zijn politieke tegenstanders dat ook waren “vreemd,” wat betekent racistisch of seksueel afwijkend. Toen Walz deze zomer de nationale politiek betrad, greep hij Vance’s favoriete bijnaam aan en keerde zich tegen hem, om te impliceren dat Vance’s eigen ongezonde preoccupaties hem nieuwsgierig en controlerend maakten. ‘Je weet dat er iets mis is met mensen als ze over vrijheid praten’, zei hij, en ze bedoelen de ‘vrijheid om in je slaapkamer te zijn, de vrijheid om in je onderzoekskamer te zijn, de vrijheid om je kinderen te vertellen wat ze kunnen lezen. Dat soort dingen zijn raar.” De tegenbeschuldiging sloeg aan en verscheen in Democratische advertenties.

En het kroop onder Vance’s huid. Mensen minachten als ‘raar’ was iets voor hem te doen, en niet dat anderen hem aandoen. In een CNN-interview op 10 augustus snauwde Vance. Gevraagd naar het ‘rare’ label, wees hij het eerst af. Toen ging hij verder: “Ik denk dat het een beetje projectie is.” En toen zei hij dat hij na zijn toespraak op de Republikeinse Nationale Conventie zijn vrouw een kus gaf, “omdat ik van mijn vrouw houd en ik denk dat dat is wat een normaal mens doet.” Walz daarentegen ‘gaf zijn vrouw een mooie, stevige handdruk uit het Midwesten.’ Om deze grap te begrijpen, moet je begrijpen dat het een geloofsartikel van extreemrechts is dat Walz’ pleidooi voor homorechten, daterend uit de jaren negentig, bewijst dat zijn huwelijk een schijnvertoning is, en dat zijn kinderen misschien niet echt van hem zijn. omdat Walz in het geheim homo is, zo niet een clandestien seksueel roofdier. Vance zelf uitte een versie van de laster over Walz als een seksuele bedreiging in een ABC-interview op 11 augustus, waarin hij beschuldigde dat Walz “er voorstander van was om kinderen bij hun ouders weg te halen als de ouders niet instemmen met een geslachtsverandering.”

Met andere woorden, door het recht van Vance aan te vechten om anderen als ‘raar’ te bestempelen, dwong Walz Vance ertoe de waanzin in QAnon-stijl te herhalen in opeenvolgende tv-interviews. Vance en Walz hadden niet alleen maar ruzie welke van hen was raar, maar voorbij Wat is raar. Is het raar om racistisch of seksueel verschillend te zijn? Of is het raar om meningsverschillen te willen monitoren, controleren en onderdrukken? Vance heeft zijn recente berichtgeving gebaseerd op het eerste idee; Walz heeft zijn hele carrière het tweede idee bepleit. Door Vance te prikkelen heeft Walz Vance ertoe aangezet om zeer openbaar te maken hoe diep het politieoptreden van Vance inbreuk zou maken op de persoonlijke vrijheid.

Ronald Brownstein: De onbesliste kiezers zijn niet wie je denkt dat ze zijn

Druk op Vance op die plaat en zijn eerste instinct is ontkenning. Vance werd in juli geïnterviewd door Megyn Kelly op haar podcast en probeerde zijn controversiële eerdere opmerking over ‘kinderloze kattendames’ te excuseren: ‘Het was duidelijk een sarcastische opmerking. Ik heb niets tegen katten.” Maar achter de ontkenning schuilt zelfmedelijden en agressie. In een NBC-interview deze maand zei Vance: “Ik heb jaren geleden een sarcastische opmerking gemaakt waarvan ik denk dat veel Democraten deze opzettelijk verkeerd hebben geïnterpreteerd. Ik betreur het zeker dat veel mensen het verkeerd hebben opgevat, en ik betreur het zeker dat het (Democratisch Nationaal Comité) en Kamala Harris erover hebben gelogen.” Tegen die tijd waren er echter andere gevallen opgedoken waarin Vance de uitdrukking gebruikte, en Vance’s excuus dat de opmerking een eenmalige grap was, werd onthuld als een eigen leugen.

Vance is een intellectueel, een man die houdt van het ideeënspel. Het is lang geleden dat de Republikeinen een intellectueel op hun nationale kaart hebben gezet – niet sinds Richard Nixon misschien. Vance is niet vies van het veranderen van zijn ideeën; hij heeft ze bijna allemaal veranderd. Maar hij is er nogal wars van verontschuldigen voor hen.

Vance is zowel opportunistisch als eigenwijs, een onstabiele combinatie. Dat is een van de vele kwetsbaarheden die een handige tegenstander kan misbruiken. Walz heeft er al een aantal behendig gebruikt. Dinsdagavond krijgt hij zijn kans meer te benutten op de nationale televisie.