Agatha Altijd Al

Zoekt Gij de Weg

Seizoen 1

Aflevering 1

Beoordeling van de redacteur

4 sterren

****

Foto: Chuck Zlotnick

Zelfs in een universum waar de doden en/of overwonnenen zelden zo blijven, voelt de terugkeer van Agatha Harkness bijzonder wild. Hoewel haar inspiratie uit Marvel Comics door de jaren heen genoeg te doen heeft gehad, is ze niet bepaald op hetzelfde superschurkenniveau gefactureerd als een Thanos of een Dr. Doom. Maar zo groot was de gecombineerde kracht van WandaVisionhet scherpe optreden van Kathryn Hahn en een aanstekelijk liedje zorgen ervoor dat we nu, drieënhalf jaar nadat we zagen hoe Wanda Maximoff haar vijand haar krachten ontnam, op zoek zijn naar wat er daarna gebeurt.

Sinds WandaVision‘s première in 2021 luidde een nieuw tijdperk in voor Marvel TV, de MCU als franchise heeft bijna net zoveel veranderingen doorgemaakt als zijn personages. Naarmate de films verder afdwaalden van hun enorm succesvolle Phase One-oorsprongen, en naarmate de entertainmentindustrie haar hele aanpak veranderde in de nasleep van zowel COVID-19 als verschillende stakingen, is de wereld waarin Agatha Altijd Al bestaat gewoon niet hetzelfde is als degene die ons bracht WandaVision. Zullen Agatha proberen alles terug te koppelen aan het filmische universum waar het vandaan kwam, misschien net op tijd voor Fantastische Vier (waarmee stripboek Agatha haar debuut maakte)? Of zal deze serie meer op zichzelf kunnen staan ​​dan zijn voorganger uiteindelijk kon?

De komende acht weken zal ik Agatha’s weg over welke weg zij, Marvel en showrunner Jac Schaeffer ook kozen, samenvatten. Om eerlijk te zijn, ik zal niet bepaald de diepste Marvel-duiker zijn. Toch, in mijn vorige leven als Verscheidenheid‘s belangrijkste tv-criticus, ik heb gerecenseerd WandaVision, She-Hulk, Havikoogen ongeveer 8 miljoen andere series, dus ik zal kijken Agatha Altijd Al zowel binnen de Marvel TV context van alles wat eraan voorafging als op zichzelf als een TV show, punt. Ik ga ervan uit dat je WandaVision al, maar niet noodzakelijkerwijs dat je het hebt gezien of gelezen elk Marvel hoofdstuk tussendoor. Ik zal letten op referenties en vooruitblikken en de recap-commentaren lezen om te zien of je iets opmerkt wat ik niet heb opgemerkt. Laten we deze zaak samen oplossen, zullen we?

Oké, genoeg geklets: tijd om Agatha Harkness te vergezellen in de nieuwste magische tv-waanzin die het arme Westview, New Jersey, treft, dat echt een massavakantie verdient na alles wat het heeft meegemaakt – en blijkbaar is nog steeds doorlopen.

Terwijl WandaVision nam de tijd om de bron van zijn griezelige sitcomwerelden te onthullen, Agatha Altijd Al kunnen dat niet te lang doen, want we weten eigenlijk wel wat er aan de hand is. Voordat Wanda wegvloog om haar gedoemde lot als Scarlet Witch te omarmen, vervloekte ze Agatha tot een anoniem leven als “Agnes”. Nu lijkt Agatha vast te zitten in een somber misdaaddrama waarin ze zelf de rol speelt van de plaatselijke fuckupdetective van Westview. De zaak van deze week: het oplossen van de identiteit van een onbekende vrouw die “echt, oprecht dood is” (te zingen met de heliumstem van een Tovenaar van Oz munchkin, neem ik aan).

Terwijl de “Agatha van Westview“credits en Schaeffers regie imiteren duidelijk Merrie van EasttownHahns uiterlijk en prestaties lijken meer op Mevrouw Gezelligheid gooide Sandra Bullock voor de make-over in Echte Detective om een ​​inzinking te krijgen. Dit is, om het duidelijk te maken, een compliment: Hahn is al zo lang zo goed in het overbruggen van genregrenzen in haar optredens dat het indrukwekkend en erg grappig is om te zien hoe ze Agatha’s verwrongen essentie in Agnes’ hardgekookte detective-trucje verwerkt. Zelfs in deze relatief geneutraliseerde droomstaat barst Agatha’s echte persoonlijkheid door de kieren terwijl rechercheur Agnes iedereen die het aandurft om terug te praten, uitscheldt. Sommigen zijn bekende gezichten uit Westview, zoals David A Paytons Herb (die haar vermoeide politiepartner speelt) en Emma Caulfield Fords Dottie (nu een vermoeide bibliothecaresse). Maar er is één nieuw gezicht dat rechercheur Agnes meteen van zijn stuk brengt: “Agent Vidal”, de vereiste FBI-indringer die de boel opschudt voor de plaatselijke politieagent die niet van geschud of geroerd houdt.

Zoals gespeeld door Aubrey Plaza, is Rio Vidal sluw, sluw en heeft ze een meer dan pittige chemie met Agnes. Ook al weten we nog niet alles over haar, ze is de eerste die door de Agnes van Westview mirage met slechts een paar regels. “Is dit hoe je jezelf echt ziet?” vraagt ​​ze, terwijl ze met nauwelijks verholen afkeer om zich heen kijkt langs de afbladderende muren van Agnes’ kantoor. Wanneer ze Agnes aankijkt met een puntig “Als je de controle wilt hebben, kan dat”, is de voorbode bijna net zo luid als het geflirt. (Waarom boe je me uit?? Ik heb gelijk!) Maar Agatha is nog niet klaar om haar eigen realiteit te doorbreken en ze stuurt Vidal en haar ongemakkelijke waarheden weg.

Ondertussen is ze helemaal in de zaak van de verpletterde vrouw. Ze gaat met een gevonden kaart naar de bibliotheek om uit te zoeken welk boek het slachtoffer misschien aan het lezen was; het blijkt dat het deel van “Andrew Ugo” van “Dialoog And Rhetorisch: Iknu Hgeschiedenis OF Ikverdienen And Debate” werd drie jaar eerder gestolen, toen er absoluut niets anders van betekenis gebeurde. Ze steelt een cameo-hanger van de plaats delict die er heel erg uitziet als die van Agatha. Uiteindelijk gaat ze terug naar haar deprimerende huis, dat de extra deprimerende toets van de onaangeroerde slaapkamer van een afwezig kind bevat. Volgens de tekeningen en stoffige trofeeën behoorde het ooit toe aan “Nicky,” ook bekend als “Nicholas Scratch.” (Zelfs een beetje Googlen hierop zou onthullend moeten zijn, maar ik zal hier een hyperlink plaatsen voor degenen die liever een potentiële spoiler willen vermijden.)

Agnes heeft nauwelijks tijd om weg te zakken in haar beige bank van verdriet voordat Agent Vidal op haar deur klopt met een verse pizza en een tv-trope-truïsme (“Wist je dat het een universele waarheid is dat een vrouwelijke politieagent niet goed kan zijn in haar werk en tegelijkertijd een gezond privéleven kan hebben?”). Ze delen een biertje en lachen voordat Agnes terugkeert naar “de zaak”, iets waar Vidal geen bal om geeft, vooral omdat het antwoord vanaf het begin al duidelijk was. “Weet je nog waarom je me haat?” vraagt ​​ze in plaats daarvan. Agnes knippert met haar ogen, schijnbaar op het randje van een antwoord, voordat ze toegeeft dat ze dat niet weet. Nogmaals, Vidals vibe is erg “ex op zoek naar afsluiting … tenzij …?” maar aangezien dat ook gewoon Plaza’s specialiteit is, probeer ik geen conclusies te trekken die ik zou willen Liefde (nog) niet waar is.

Ze worden onderbroken door een verstoring boven, met dank aan een gemaskerde iemand die … iets … uit Nicky’s kamer pakt. Hij parkourt van het dak alsof hij te laat is om de Parijse Olympische fakkel te pakken, wat Agnes ertoe aanzet hem door de straten te achtervolgen totdat een auto, bestuurd door een opgewonden Mrs. Hart (Debra Jo Rupp), hem voor haar stopt.

Cut to: een verhoorkamer. De inbreker blijkt een tienerjongen te zijn met zware eyeliner (Hartveroveraar‘s Joe Locke) die zegt dat hij op zoek is naar “The Road”, een verwijzing die Agnes van zijn stuk brengt, zelfs als haar slapende brein niet helemaal kan begrijpen waarom. Ze draait zich om naar haar foto’s van de plaats delict, klaar om zijn reactie te bekijken. In plaats van het lichaam, tonen de foto’s echter alleen wat goed verzorgde tuinen in de buitenwijken. In een flits verandert de tweerichtingsspiegel in een ingelijst schilderij, Vidal is weg en wanneer Agnes terugkijkt, zingt de tiener tegen haar in het Latijn, wat niet goed kan zijn. Geschrokken, boeit ze hem en beëindigt de scène, maar de illusie brokkelt snel af.

De implosie versnelt als een verwarde Agnes het mortuarium binnenstormt om het lichaam onder ogen te komen. Het enige dat onder de lijkwade vandaan komt is een teen met een kaart van de Westview Public Library met gestempelde data en een lange lok scharlakenrood (snap je ‘m?) haar. En jawel hoor, er verschijnt een bloedrode naam op de kaart naast 13 oktober: “W. Maximoff.”

“Hoe is ze gestorven?” vraagt ​​Agnes aan Vidal, die plotseling weer naast haar staat.

“Verkeerde vraag,” antwoordt Vidal, tot opluchting van iedereen die vergeten was te kijken Doctor Strange en het multiversum van waanzin voor Agatha Altijd Al. “Die heks is weg, en alle kopieën van de Darkhold met haar, waardoor jij gevangen zit in haar vervormde spreuk. Maar je hoeft daar niet te blijven, toch?”

Nee, nee, dat doet ze niet. Agnes trekt haar vuile afwaswaterkleurige detectivekostuum uit, samen met al haar andere WandaVisionwaarvan mijn favoriet duidelijk het zwarte trainingspak uit de jaren 2000 is met “NAUGHTY”-strass op de kont. “Er zijn twee Jane Does,” zegt Vidal. “Je weet hoe ze heet, dus wat is de jouwe?”

Terwijl “A. Harkness” in inkt boven Wanda’s naam verschijnt, verschijnt ook de echte Agatha, zonder enig kostuum. Haar bezorgde buurman Herb, die zijn ogen afwendt, vertelt haar dat ze de laatste paar dagen “gebeten is door het true-crime virus” en dat ze daar al drie hele jaren woont als “Agnes”. jaren. Ze is woedend, maar ik ben opgelucht om te horen dat haar buren in Westview op de een of andere manier niet in de problemen zijn gekomen. Agnes van Westview à la WandaVisionhoewel het nooit wordt uitgelegd hoe of waarom. Een ander soort magie dan die van Wanda? Gewoon een volledige menty B? We zullen zien!

Het wordt nog erger voor Agatha als Vidal, nu uitgedost in superschurkenzwart, haar huis opblaast en op haar afkomt met een mes en een schroeiende glimlach. Ze wisselen steekpogingen en sexy geklets uit (“Herinner je je pijn nog? Het kietelt een beetje, nietwaar?”) voordat Vidal het ware doel van haar bezoek onthult: wraak, met dank aan zichzelf en “de Salem Seven.” Verward beweert een verzwakte Agatha dat het onwaardig is om haar in deze sterfelijke staat mee te nemen. “Wil je me niet op mijn best?” smeekt ze, waarop Vidal antwoordt: “Horizontaal?” en ik schreeuw iets in de trant van “edlekjrsndkgffsekjnxd” — en dit alles voor Vidal houdt vol dat haar “zwarte hart klopt” voor Agnes voordat hij het bloed van haar hand likt. Deze vrouwen hebben gewoon geen platonische relatie! Ik maak de regels niet (ook al zal Marvels typisch seksloze heteroseksualiteit dat uiteindelijk waarschijnlijk wel doen)!

Hoe dan ook: Vidal laat Agatha voorlopig gaan. Maar Agatha moet voor zonsondergang een betere pitch bedenken — oh, en ook nog afrekenen met de echte tienerinbreker die ze in haar keukenkast verstopt heeft. Gewoon weer een dag in het onmogelijk lange leven van Agatha Harkness, halfgepensioneerde heks en Nextdoor-inspiratie voor de eeuwigheid.

Net als bij WandaVisionhet is verleidelijk om te voorspellen wat voor soort show dit gaat worden op basis van de trippy première. Maar omdat ik al eens eerder voor de gek ben gehouden, noem ik deze première succesvol intrigerend, maar wacht ik ook nog even om te zien wat Agatha‘ gaat eigenlijk helemaal over.

• Aangezien de eerste twee afleveringen vandaag zijn uitgekomen, hoort de discussie over wat er in de tweede aflevering gebeurt thuis in de commentaarsectie!

• Opnieuw bekijken WandaVision, Ik was verrast hoe weinig Hahn te zien is voor de grote onthulling, maar niet dat ze deze spetterende spin-off veilig stelde. Sommigen van ons zitten al in de Hahn-trein sinds ze Hoe je in 10 dagen een man kwijtraakt van zijn blonde leads. We hebben geweest klaar hiervoor. LFG.

• Een goed voorbeeld: haar volkomen gestoorde uitvoering van “totaal verLOS, of totaaaaaallyyyyy LIEGEN?” Je zou de meeste acteurs 100 keer kunnen proberen en ze zouden nooit iets doen wat in de buurt komt van wat Hahn daar doet; het is echt (kus van de chef).

• Betekenen de andere data op de bibliotheekpas iets? Vrijwel zeker! Jullie tijd om te schitteren, paaseierenjagers.

• Een shout-out naar mijn kamergenoot die erachter kwam welk schilderij er boven de spiegel van de verhoorkamer hangt: Zuccarelli’s Macbeth ontmoet de heksen. Passend!

• De beste grap, of in ieder geval de grap die het meest specifiek is geschreven voor de lezers van de Vulture-samenvattingen (dat wil zeggen, mensen die misschien Scandinavische misdaadseries hebben gekeken zoals Borgen, Muurander, Leliehameretc.): het feit dat Agnes van Westview is “gebaseerd op de Deense serie Wandavisdysen.”

• Het themalied van de nepmisdaadserie was leuk, maar de dubbele versie van Donovan’s “Season of the Witch” over de griezelige aftiteling was voor mij, een persoon die al sinds juli klaar is voor oktober, veel beter. Laat het macabere maar komen!