Welk playoff-team heeft het meeste behoefte aan het winnen van de World Series?

Fans van elk team dat momenteel strijdt om de titel van 2024 zouden zeker zeggen: “De mijne!” Niettemin heeft elk team een ​​andere context, een context die elk seizoen opbouwt en ebt en vloeit. Teams verouderen. Vrije agenten vertrekken en arriveren. De teleurstellingen in de play-offs stapelen zich op. Afwezigheid in de play-offs irriteert.

Elk seizoen beoordelen we franchises door een oude Bill James-methode toe te passen voor het berekenen van ‘drukpunten’. De basisversie gaat ervan uit dat hoe meer succes een team heeft zonder alles te winnen, hoe groter de druk wordt. Pas als ze alles hebben gewonnen, wordt die druk eindelijk losgelaten, waardoor de klep wordt gereset, en iedereen die dat team volgt, kan ontspannen. Dus op dat vlak bevinden alleen fans van de Texas Rangers zich momenteel in een staat van pure bevrijding – omdat Texas vorig jaar won.

Deze keer hebben we de zaken een beetje door elkaar gehaald om rekening te houden met andere vormen van druk om een ​​nieuwe drukindex te creëren. Laten we eens kijken hoe het allemaal uitpakte.

De nieuwe Pressure Index-formule

Hier zijn de factoren, gerangschikt op basis van het gewicht dat ze in de uiteindelijke berekening meebrengen:

1. Droogtedruk. Dit gaat allemaal over vlaggen, zowel World Series-titels als wimpels. Het kampioenschapsgedeelte van deze factor telt twee keer zoveel als de wimpelfactor en er is een limiet aan het aantal punten dat een team kan verzamelen. Het enige droogteteam met een limiet op dit moment staat in de play-offs: de Cleveland Guardians, eigenaren van de langste titeldroogte in honkbal. Teams die een titel behalen, hebben geen droogtedruk.

2. Klop-klopdruk. Er is een heel andere druk voor een franchise die jaar na jaar ruim onder de .500 blijft hangen dan voor een franchise die consequent winnend honkbal speelt en toch nergens lijkt te komen in oktober. Kijkend naar de meest recente periode van 25 jaar, telt de knock-knock-factor de winnende seizoenen, gewogen van de meest recente naar de meest verre. De Yankees hebben met hun actieve reeks van 32 opeenvolgende winnende seizoenen de meeste knock-knock-punten. In deze berekening zijn de seizoensstanden van 2024 meegenomen.

3. Vertrekkende sterrendruk. Met behulp van AX-ratings tellen we eenvoudigweg de gemiddelde AX van de vrije spelers van een team op. Spelers met een cluboptie worden niet meegeteld in deze telling. Het gebruik van het gemiddelde hier vergroot de druk van clubs als de Yankees, die een supersterspeler (Juan Soto) hebben die op het punt staat free agency te spelen.

4. Exodusdruk. Nog een factor voor vrije agenten: opnieuw gebruiken we AX-ratings en tellen we eenvoudigweg het totale aantal AX-punten op voor de vrije agenten van een team. Spelers met een cluboptie worden niet meegeteld in deze telling. Het verliezen van een sterspeler doet pijn, maar dat geldt ook voor het hebben van veel gaten die moeten worden opgevuld.

5. Vader Tijdsdruk: Hoe ouder een team is, hoe korter de kans op elitestrijd. Deze factor is gebaseerd op de gemiddelde teamleeftijden, slagmensen en werpers samen.

De ranglijsten

Drukindex: 108,9

Laatste World Series-titel: Nooit

Nooit titels. Geen wimpels sinds 1982. Acht opeenvolgende winnende seizoenen. En hoewel de Brewers niet over een groot aantal vrije spelers in afwachting beschikken, hebben ze wel een belangrijke speler die op de markt komt: shortstop Willy Adames, die een geliefd figuur is in het clubhuis en in heel Milwaukee, naast een speler uit de eerste divisie. regelmatig op een sleutelpositie. Milwaukee was het team dat het meest onder druk stond in de vorige versie van het systeem en dat is niet veranderd. Eén goedmaker: Milwaukee heeft de zesde jongste teamleeftijd van dit seizoen.

Toch worden de zaken vanuit narratief oogpunt zorgwekkend voor de doorgaans optimistische gelovigen uit Milwaukee. Op dinsdag sprak Brewers-eigenaar Mark Attanasio hierover en zei: “Toen ik in 2004 voor het eerst op deze stoel zat, ging het er allemaal om dat we op dat moment elf seizoenen hadden verloren en op dat moment nog niet in de play-offs hadden gezeten.” Over twintig seizoenen hadden we geen verwachtingen. Nu hebben we hoge verwachtingen.”

Kijk, druk is niet alleen maar slecht. En de Brewers staan ​​op het punt om er donderdag heel veel mee te maken in Game 3 van hun wildcard-serie tegen de Mets.

Drukindex: 107,0

Laatste World Series-titel: Nooit

De Padres staan ​​derde achter Cleveland en Milwaukee wat betreft droogtepunten, zonder titels sinds het begin der tijden (maar pas sinds 1969, toen de franchise begon, telt eigenlijk) en geen wimpels sinds 1998. De knock-knock-factor van San Diego is niet zo hoog zoals het voelt alsof het zou moeten zijn, gezien de agressie waarmee de Padres de transactiemarkt onder algemeen directeur AJ Preller hebben betreden. Simpel gezegd: als franchise hebben de Padres gewoon te veel langdurige droogtes van minder dan 500% gehad. De Padres hebben een aanzienlijke groep vrije agenten in behandeling, waaronder de doorbraakster Jurickson Profar die aan het einde van zijn carrière is doorgebroken.

Drukindex: 105,7

Laatste World Series-titel: 2009

Als er een factor zou zijn voor spanningshoofdpijn veroorzaakt door de intensiteit van de berichtgeving in de media, zouden de Yankees de eerste plaats op deze lijst nooit verlaten. Maar dat laten we achterwege. De titel- en wimpeldroogtes van de Yankees voelen episch aan, en in de context van die franchise zijn ze dat ook. Het is een middelmatige factor in dit systeem. Maar zoals gezegd heeft geen enkel team een ​​hogere knock-knock-factor gezien de jaarlijkse finish van de Yankees boven break-even. Dan heb je de vrije agenten, waaronder Soto, Gerrit Cole (aangezien zijn opt-out buiten de controle van het team valt, telt dat) en Gleyber Torres. Dus ja, er is veel druk rond deze franchise. Maar is dat niet altijd zo?

Drukindex: 105,5

Laatste World Series-titel: 1948

De titeldroogte van The Guardians is op de een of andere manier een beetje ingetogen in een systeem als dit. Zeker, alleen al het feit dat het 75 jaar bestaat, is op zichzelf opmerkelijk. Maar als je terugdenkt aan hoe dichtbij Cleveland in 1997 en 2016 was, gaat het nog een stap verder. De Guardians zijn de afgelopen kwart eeuw over het algemeen ook goed geweest, vooral het afgelopen decennium, dus dat zet de schroeven nog wat vaster. Wat de zaken vergemakkelijkt, is dat de Guardians niet kijken naar het slopende vertrek van vrije agenten. Dan is er nog dit: Cleveland heeft de jongste teamleeftijd in de Majors. Niet alleen play-offteams, alle teams. Er is dus niet echt sprake van een “raamsluitend” effect bij deze club. Dat betekent niet dat de kinderen zich niet bewust zijn van de last van de geschiedenis die gepaard gaat met spelen in Cleveland.

Drukindex: 104,4

Laatste World Series-titel: 1986

De titeldroogte van de Mets, die dateert uit de hoogtijdagen van Dwight Gooden/Darryl Strawberry, begint behoorlijk lang te duren, maar ze hebben wel een paar vrij recente wimpels (2000 en 2015). Wat interessant is aan de Mets is dat de factoren die hen op deze ranglijst brengen, grotendeels deel uitmaken van het eerstejaarsontwerp van de nieuwe frontoffice van David Stearns. Stearns probeerde met succes nu de draad van het winnen in te zetten en tegelijkertijd de loonflexibiliteit na dit seizoen te creëren, en dat is precies wat Stearns heeft bereikt. Om dit te doen heeft hij een ongebruikelijke hoeveelheid oudere, lopende vrije agenten verzameld, die op korte termijn deals zijn binnengebracht. De Mets zijn dus het oudste honkbalteam en hun lijst met vrije agenten is lang: Pete Alonso, Luis Severino, Jose Quintana, JD Martinez en Sean Manaea, om te beginnen. Maar dit is allemaal met opzet. Het is dus een ongebruikelijke manier om op dit moment druk uit te oefenen, maar omdat het een ander team uit New York is, voelt het niet raar om ze hier te plaatsen.

Drukindex: 103.1

Laatste World Series-titel: 2020

Het 2020-kampioenschap van de Dodgers zal nooit zo betekenisvol aanvoelen als de titels uit andere seizoenen vanwege alle eigenaardigheden van die campagne en vooral de beknoptheid ervan. Dit systeem doet geen afbreuk aan die vlag, maar vanuit narratief oogpunt zijn er velen die ondanks alle dominantie van de Dodgers tijdens hun huidige reeks van twaalf opeenvolgende play-off-optredens het gevoel hebben dat ze een ‘normaal’ kampioenschap nodig hebben om de overwinning volledig vrij te geven. druk. De Dodgers zijn ook het op twee na oudste honkbalteam en staan ​​in de top vier op het gebied van vrije agenten. Aan de andere kant, en daar kunnen we geen rekening mee houden in het systeem, aangezien Shohei Ohtani’s run in Chavez Ravine nog maar net begonnen is.

Drukindex: 99,1

Laatste World Series-titel: 2008

De titeldroogte van de Phillies duurt niet zo lang en ze hebben een recente wimpel. Ze waren over het algemeen goed, dus er is een knock-knock-factor, maar niet zo hoog als de meeste teams boven hen. De Phillies hebben een laag aantal vrije agenten in behandeling, maar ze hebben wel een paar belangrijke bijdragers op hun lijst: Jeff Hoffman en Carlos Estevez. Maar vooral, zoals bij alle teams uit Philadelphia, komt de druk voort uit het feit dat ze niet aan de slechte kant van hun eigen fans willen komen te staan.

Drukindex: 94,6

Laatste World Series-titel: 2015

De teams onderaan deze ranglijst hebben geen echte druk, als we eerlijk zijn. Niemand had gedacht dat de Royals in de play-offs van 2024 zouden spelen toen het seizoen begon. Het is allemaal vreugde. Bovendien beschikken ze over een recente titel en twee recente wimpels. Ten slotte houdt de voorraad slechte seizoenen van de Royals op een perverse manier hun knock-knock-factor laag. Zeker, ze hebben veel opdoemende vrije agenten, maar geen van hen zijn kernspelers. Meer dan enig ander play-offteam hebben de Royals de organisatorische druk verlicht door simpelweg tot oktober door te spelen.

Drukindex: 89,2

Laatste World Series-titel: 1984

Hoewel niemand dacht dat de Royals in de play-offs zouden staan ​​toen het seizoen begon, dacht niemand dat de Tigers hier slechts een maand geleden zouden zijn (laat staan ​​dat ze de Astros uit de play-offs zouden slaan). Ze hebben absoluut geen reden om zich ergens zorgen over te maken. Ze zouden herdacht moeten worden in een lied van Bobby McFerrin. De Tigers hebben sinds 1984 geen titel meer gewonnen, dus dat verhoogt hun score een beetje, maar ze hebben de afgelopen decennia wel meerdere wimpels. Bovendien hebben de Tigers de op een na jongste honkbalteamleeftijd en in tegenstelling tot een team dat verwachtte te strijden en veteranen toe te voegen op de deadline, is Detroit zelfs nog jonger geworden naarmate het seizoen vorderde. Omdat ze dierenartsen hebben uitgeladen in plaats van ze toe te voegen, hebben de Tijgers geen vrije agenten in behandeling. In elk opzicht, afgezien van de vier decennia durende titeldroogte, is het vanaf nu allemaal jus voor de Tigers. Wat ze net zo gevaarlijk maakt als wat dan ook.

Teams geëlimineerd uit de play-offs

Baltimore Orioles (104,3, rang vóór eliminatie: 6): De Orioles hebben al meer dan 40 jaar geen titel of wimpel gewonnen, maar ze zijn begonnen met het samenstellen van een aantal winnende seizoenen in de nasleep van hun diepgaande wederopbouwproject van een paar jaar geleden, dus hun knock-knock points zijn weer toenemen. Baltimore zal ook een paar belangrijke vrije agenten hebben in Corbin Burnes, hun topstarter en franchise-stoere Anthony Santander.

Atlanta Braves (99,9, rang vóór eliminatie: 8): Zonder hun titel van 2021 zouden de Braves veel hoger hebben gescoord. Ze hebben een reeks goede seizoenen en heel weinig slechte campagnes in hun recente geschiedenis. Dat is een hoop geklop. Ze hebben de op een na oudste selectie van honkbal. Atlanta staat ook op de zevende plaats in de majors in free agent AXE, maar hun gemiddelde (19e) illustreert dat dit vooral een kwestie van volume is. (Ze verloren wel in de wildcardronde zonder Spencer Strider, Ronald Acuna Jr., Austin Riley en Chris Sale, dus de druk was niet zo groot als hij had kunnen zijn.)

Houston Astros (97,6, rang vóór eliminatie: 10): De Astros staan ​​over het algemeen onderaan dit systeem vanwege al hun recente ‘postseason’-successen, en dat blijft waar – maar ze worden ouder en hebben een aantal echt opmerkelijke mogelijke vrije spelers: Justin Verlander, Yusei Kikuchi en franchisespeler Alex Bregman.