Burgemeester van New York, Eric Adams, is aangeklaagd wegens vier federale aanklachten wegens omkoping, bankfraude en het verzoeken om buitenlandse donaties. De aanklacht werd vanochtend onthuld door aanklagers van het zuidelijke district van New York. Op basis van de aantijgingen in de aanklacht lijkt het erop dat Adams door Turkse onderdanen werd gekocht toen hij nog maar de president van de wijk Brooklyn was, en die buitenlandse actoren dachten dat ze op de begane grond betrokken waren bij het corrumperen van een toekomstige Amerikaanse president.

In de kern zou Adams een zeer duidelijke en fundamentele wet hebben overtreden: hij zou willens en wetens campagnebijdragen van buitenlanders hebben aangenomen. Amerikaanse politici mogen geen geld aannemen van buitenlandse actoren, om de voor de hand liggende reden dat dergelijke bijdragen politici afhankelijk kunnen maken van buitenlandse invloed. Adams nam geld aan van Turkse staatsburgers alsof hij zich kandidaat stelde voor het burgemeesterschap van Istanbul, niet van New York City. En toen de Turkse staatsburgers een gunst nodig hadden, zoals ze deden toen ze probeerden hun consulaat operationeel te krijgen zonder de elementaire brandveiligheidscontroles te doorstaan, was Adams er voor hen, naar verluidt druk uitoefenend op de brandweercommissaris om hun gebouw af te tekenen zonder een volledige controle. inspectie.

Adams deed dit willens en wetens, wat een belangrijk punt is bij de vervolging van dit soort misdaden. Een groot deel van het bewijsmateriaal dat in de aanklacht wordt gepresenteerd, komt uit Adams eigen sms-berichten of die van zijn staf. Het lijkt erop dat Adams en zijn mede-samenzweerders voor het valse evangelie van ‘verwijdering’ zijn gevallen, omdat ze denken dat het verwijderen van sms-berichten er feitelijk voor zorgt dat ze verdwijnen. Op een gegeven moment hadden Adams en een medewerker deze uitwisseling:

“(D)e Adams-stafmedewerker sms’te ADAMS: ‘Voor de zekerheid verwijder je alle berichten die je mij stuurt.’ ADAMS antwoordde: ‘Altijd doen.”

In een ander crimineel vignet sprak een medewerker van Adams vrijwillig met de FBI, maar tijdens de bijeenkomst ging ze naar het toilet en “verwijderde de gecodeerde berichtentoepassingen die ze had gebruikt om met ADAMS te communiceren”, aldus de aanklacht. Dit is niet slechts een bewijs van incompetentie, het is een bewijs van een schuldig geweten. Adams en zijn staf wisten dat wat ze deden verkeerd was.

Wat de New Yorkers echt zou moeten irriteren, is dat Adams dit deed om New York te bedriegen door toegang te krijgen tot publieke fondsen. New York heeft een systeem waarbij donaties van kleine dollars aan politieke campagnes worden ‘gematcht’ met maximaal 2.000 dollar van de belastingbetalers van de stad. Adams nam niet alleen geld aan van buitenlandse investeerders, hij structureerde die betalingen ook (via een reeks ‘stromannen’ – namelijk Amerikaanse burgers en houders van een groene kaart die aan Adams doneerden en vervolgens werden terugbetaald door Turkse staatsburgers) zodat ze klein waren. genoeg om in aanmerking te komen voor publieke matchingfondsen. Een donatie van 10.000 dollar van een Turkse universiteit werd bijvoorbeeld opgesplitst in meerdere betalingen van 2.000 dollar, die allemaal in aanmerking kwamen voor publieke matchingfondsen.

Adams ontkent al deze beschuldigingen en noemt ze “leugens” in een verklaring die hij gisteravond op video heeft vrijgegeven. Maar ‘leugens’ zijn geen juridische verdediging. Wanneer Adams zichzelf moet verdedigen in een rechtbank – in plaats van in de Wet en orde episode die zich in zijn hoofd afspeelt – zijn meest waarschijnlijke verdediging zal zijn te zeggen dat hij niet wist waar al het geld vandaan kwam, en zijn personeel de schuld te geven van het vragen om illegale campagnebijdragen.

Het probleem met die verdediging zal het feit zijn dat Adams niet alleen geld van Turkse onderdanen heeft aangenomen voor zijn campagne, maar dat hij een hele reeks reizen en vakanties over de hele wereld heeft gemaakt, betaald door zijn verre weldoeners. Er is een bijzonder hilarische uitwisseling tussen een medewerker van Adams en de persoon in Turkije die verantwoordelijk is voor het boeken van Adams’ gratis reizen of reizen met korting, die te perfect is om niet te delen:

“Op 22 juni 2021 verzocht ADAMS, via de Adams Staffer, de luchtvaartmaatschappijmanager om vluchten naar Istanbul te boeken voor ADAMS. Om de gunstige behandeling te verbergen, verzocht de Adams Staffer de luchtvaartmaatschappijmanager om ADAMS een prijs in rekening te brengen die een “echte” prijs leek:

Adams Staffer: Hoeveel is hij schuldig? Laat ze mij alstublieft bellen, dan zal ik de betaling uitvoeren.

Luchtvaartmaatschappijmanager: Het is erg duur omdat het last-minute is. Ik werk met korting

Adams-stafmedewerker: Oké. Bedankt.

Luchtvaartmaatschappijmanager: Ik ga $ 50 in rekening brengen

Adams-stafmedewerker: Nee

Luchtvaartmaatschappijmanager: Dat zou werken, nietwaar

Adams-stafmedewerker: Nee, lieverd. $ 50? Wat? Geef een correcte prijs op.

Luchtvaartmaatschappijmanager: Hoeveel moet ik in rekening brengen? 🙂

Adams Staffer: Elke stap van hem wordt momenteel in de gaten gehouden. $1.000 of zo. Laat het een beetje reëel zijn. We willen niet dat ze zeggen dat hij gratis vliegt. Op dit moment is de aandacht van de media gericht op Eric.

ADAMS betaalde elk ongeveer $ 1.100 voor economy-retourtickets met de Turkish Airlines voor hemzelf en de partner van Adams, die onmiddellijk kosteloos werden opgewaardeerd naar business class. Als ADAMS business class-tickets op de open markt had gekocht, zouden ze in totaal meer dan $ 15.000 hebben gekost.”

De aanklacht staat er vol van. Het zal heel moeilijk zijn voor Adams om te beweren dat hij niet wist dat hij economy class-tickets kocht en toch in business class vloog.

Het is niet nodig voor aanklagers om te laten zien wat Adams’ Turkse opdrachtgevers uit deze regeling hebben gehaald, maar naast het spul van de brandinspecteur lijkt het erop dat ze invloed hebben gekocht. De mensen die geld naar Adams sluisden leken echt te geloven dat hij op een dag een belangrijke politieke speler zou worden, en misschien zelfs wel president van de Verenigde Staten. Ik kan me bijna voorstellen dat de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan met jaloezie de volledige eigendom van Donald Trump door Vladimir Poetin zou aanschouwen en zou zeggen: “Ik moet er zo eentje voor me halen.”

Hoewel het geruststellend is om te weten dat buitenlandse boosdoeners die onze verkiezingen proberen te beïnvloeden geen betere politieke voorspellingsvaardigheden hebben dan Nate Silver, Bret Stephens of De Wall Street Journalhet is verontrustend om te zien hoe klein de burgemeester van een van de rijkste steden ter wereld zou kunnen worden omgekocht. Op het eerste gezicht verkocht Adams zichzelf – en zijn stad – voor: vliegtickets, chique hotelkamers en enkele miljoenen dollars aan campagnebijdragen. Ondanks al Adams’ zelfbenoemde ‘branie’, bleek hij een relatief goedkope date te zijn. De voormalige burgemeesters van New York, Jimmy Walker en John Lindsay, rollen waarschijnlijk in hun vergulde graven.

Adams heeft nu uiteraard recht op de beste verdediging die Turkije kan kopen, en de juridische procedure zal zich de komende jaren of zo afspelen. Het zal interessant zijn om te zien hoeveel Adams leent van de King of Indictments, het draaiboek van Donald Trump. Hij zegt al dat hij wordt aangeklaagd omdat hij opkwam voor de New Yorkers, wat een toneelstuk is van Trumps beroemde ‘ze komen achter mij aan om jou te pakken te krijgen’. Ik kan me voorstellen dat we zullen worden getrakteerd op beschuldigingen van “rechtspraktijken” van het team van Adams.

Wat Trump uit de gevangenis houdt, zijn natuurlijk niet zijn juridische argumenten, maar zijn arrestatie van zes Republikeinse rechters in het Hooggerechtshof. Ik weet niet zeker of Adams dit soort troeven achter de hand heeft. De Amerikaanse districtsrechter Dale Ho zal het proces voorzitten, en dat is leuk omdat Ho een voormalig directeur van de ACLU is. Adams (een Democraat) heeft een van de meest liberale rechters betrapt die er zijn… laten we eens kijken hoe dat voor hem uitpakt.

Mocht Adams veroordeeld worden, dan zal hij waarschijnlijk in beroep gaan, en dat beroep zou kunnen worden ingediend bij het door de Republikeinen gecontroleerde Hooggerechtshof, dat zich onlangs heeft uitgesproken ten gunste van publieke omkoping en corruptie. Ik denk echter niet dat de zes conservatieven zullen ingrijpen om Adams te redden, ook al zal hij betogen dat zijn Turkse vrienden hem slechts een “fooi” hebben betaald voor zijn openbare dienst. We weten dat de rechters van het Hooggerechtshof graag gratis reizen maken, maar het structureren van buitenlandse campagnedonaties om toegang te krijgen tot openbare fondsen zou zelfs voor hen een brug te ver moeten zijn.

De beste juridische optie van Adams zou kunnen zijn om voor de volledige MAGA te gaan, te hopen dat Trump in november wordt gekozen en om gratie te smeken. Het heeft eerder gewerkt voor mensen als de in ongenade gevallen gouverneur van Illinois, Rod Blagojevich, die presidentieel pardon ontving. Trump verleende ook gratie aan zijn assistent, Paul Manafort, die werd veroordeeld op beschuldiging van het verspreiden van buitenlandse invloed. Adams is toevallig ook zwart, en we weten dat Trump denkt dat het vergeven van zwarte mensen die hem voldoende in de kont kussen, telt als ‘bereikbaarheid’ voor de zwarte gemeenschap.

Als Trump in november verliest, is Adams waarschijnlijk zonder peddel de Bosporus op. De burgemeester en zijn team waren blijkbaar zo slordig met hun communicatie dat het voor de aanklagers geen moeilijke zaak zou moeten zijn om te winnen als Adams geen Trump-rechters in zijn verdediging heeft.

Adams moet uiteraard aftreden als burgemeester en zich concentreren op de juridische verdediging die hij kan opbrengen. Maar ik verwacht niet dat hij dat zal doen. De New Yorkers hebben een vreselijke keuze gemaakt om burgemeester te worden, en nu zal Adams hen dwingen die keuze tot het einde van zijn ambtstermijn uit te voeren.

Over vreselijke keuzes van New Yorkers gesproken: Rudy Giuliani werd vandaag (opnieuw) geschorst. Ik begin me af te vragen of mensen die bereid en in staat zijn om vijfduizend dollar per maand te betalen voor een slaapkamer met één slaapkamer in Kips Bay ter grootte van een industriële afvalcontainer, misschien niet de verstandigste beslissingen nemen.